Το άκουσμα της λέξης «όγκος» προκαλεί φόβο, ωστόσο οι καλοήθεις όγκοι πνεύμονα δεν σημαίνουν καρκίνο. Αναπτύσσονται στον πνευμονικό ιστό ή τους αεραγωγούς και χαρακτηρίζονται από:
Απουσία καρκινικών κυττάρων, άρα δεν εξαπλώνονται.
Αργή ανάπτυξη, μερικές φορές σταματούν να μεγαλώνουν ή και συρρικνώνονται.
Συνήθως δεν είναι απειλητικοί για τη ζωή.
Συχνά δεν χρειάζονται αφαίρεση.
Αμαρτώματα (55% των καλοηθών όγκων): Αποτελούνται από χόνδρο, λίπος και μύες.
Βρογχικά αδενώματα: Αναπτύσσονται στους μεγάλους αεραγωγούς (βρόγχους, τραχεία).
Θηλώματα: Σπάνια, μπορεί να εξελιχθούν σε καρκίνο.
Σπάνιοι όγκοι: Ινώματα, νευροϊνώματα, αιμαγγειώματα, λιπώματα.
Κοκκιώματα (λόγω βακτηριακής ή μυκητιασικής λοίμωξης, π.χ. φυματίωση).
Πνευμονικό απόστημα (κοιλότητα γεμάτη πύον).
Αυτοάνοσα νοσήματα (π.χ. ρευματοειδής αρθρίτιδα, σαρκοείδωση).
Λοίμωξη από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV).
Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχουν συμπτώματα. Οι όγκοι εντοπίζονται τυχαία μέσω ακτινογραφίας ή αξονικής τομογραφίας θώρακος. Αν υπάρχουν συμπτώματα, περιλαμβάνουν:
Βήχα (παρατεταμένος ή με αίμα).
Δύσπνοια, συριγμός.
Συχνές λοιμώξεις, όπως πνευμονία.
Ο Θωρακοχειρουργός μπορεί να πραγματοποιήσει επιπλέον εξετάσεις:
Βρογχοσκόπηση: Λήψη ιστού για βιοψία μέσω ενός εύκαμπτου σωλήνα με κάμερα.
Βιοψία με βελόνα: Δείγμα λαμβάνεται μέσω του θωρακικού τοιχώματος.
Ανοικτή χειρουργική βιοψία (σε πιο σύνθετες περιπτώσεις).
Κριτήρια καλοήθειας:
Μέγεθος: Όσο μικρότερος ο όγκος, τόσο πιθανότερο να είναι καλοήθης.
Ρυθμός ανάπτυξης: Οι καλοήθεις όγκοι μεγαλώνουν αργά.
Σχήμα και περιεχόμενο: Οι καλοήθεις όγκοι έχουν ομοιόμορφο σχήμα και λεία επιφάνεια, ενώ οι κακοήθεις είναι ακανόνιστοι.